Śląski Katyń, zapomniany kamieniołom i wyschnięte stawy

 Pierwszą niedzielę października postanowiliśmy wykorzystać na dłuższy spacer w nieznanym terenie. Zrobił się całkiem zacny 18 kilometrowy spacer w pięknej jesiennej scenerii. 

 Pojechaliśmy do miejscowości Barut, gdzie w lesie w pobliżu stawu Hubertus i rezerwatu o tej samej nazwie znajduje się miejsce pomordowania żołnierzy AK. O samej zbrodni nie będę się rozpisywać, zachęcam do lektury ciekawych artykułów w internecie. Dla mnie najważniejsze jest, by pamiętać o tych zbrodniach, mówić o nich i odwiedzać miejsca kaźni. Wszak zbrodniarzom chodziło o to, by prawda nie wyszła na jaw, by nikt się o ich czynach nie dowiedział. 

 W pobliżu Polany Śmierci znajduje się oddział szpitala psychiatrycznego w Toszku. Na jego teren nie można wchodzić. Nie można również wprowadzać psów do rezerwatu, więc my szliśmy jego granicą korzystając z naszej ulubionej mapy Powiat gliwicki dla Aktywnych. Oznakowanie szlaków turystycznych pozostawia wiele do życzenia, rowerowe bez zarzutów.

 Już na początku wyprawy przekonaliśmy się o rozmiarach tegorocznej suszy. Staw praktycznie wysechł, okoliczne potoki też w zasadzie nie istniały.

 Na szczęście w leśnej głuszy znaleźliśmy urokliwe bajoro o cudownym mikroklimacie. Pieski się wytaplały i ruszyliśmy dalej.

 Większość ścieżek jest piaszczysta.

 W końcu dotarliśmy do wsi Dąbrówka. Kontynuowaliśmy spacer niebieskim szlakiem. Chcieliśmy zobaczyć nieczynny kamieniołom Łabowice. Jego odnalezienie nie było proste, ale było warto. W kamieniołomie mieszkają teraz sarenki, które były niezadowolone z naszej nieproszonej wizyty.

 Wracaliśmy prostą asfaltowa drogą. Jest to żółta ścieżka rowerowa, pomimo małego ruchu nie polecam, lepiej spacerować lasem, niż wąchać asfalt. Te okolice są idealne na dogtrekking!